Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Ο αντικαπνιστικός νόμος στην Ελλάδα του 2025.

Οι μέρες πέρασαν και από ‘κει που κάποτε έγραφα για το πότε επιτέλους θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε και εδώ το μέτρο της απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, σήμερα γράφω πλέον γνωρίζοντας πως αύριο ξεκινάει η εφαρμογή του. Τυπικά τουλάχιστον, γιατί ουσιαστικά το πότε θα εφαρμοστεί είναι άγνωστο ακόμη. Το λέω αυτό γιατί έχω κάνει πολλές συζητήσεις με άτομα (κυρίως με καπνιστές μιας και αυτοί πλήγονται άμεσα) και ακούω πολλές φορές τα συνηθισμένα.

“Έλα μωρέ τώρα, εδώ είναι Ελλάδα… σιγά μην εφαρμοστεί ποτέ.”

“Μα καλά θα πεις τον άλλον να πιεί τον καφέ του χωρίς τσιγάρο και θα σε ακούσει?”

“Μπουζούκια χωρίς τσιγάρο γίνεται?”

Και πολλά άλλα παρόμοια.

Πριν συνεχίσετε όσοι καπνίζετε… παρακαλώ κάντε μου μια χάρη. Ανάψτε ένα τσιγαράκι. Τραβήχτε μία δυο τζούρες και μετά αφού χαλαρώσετε… απολάυστε την ιστορία που αολουθεί.

 

 

 

 

 

 

 

 

Είπαμε…

χαλαρώστε.

 

 

 

 

 

 

 

 

Εντάξει?

Έτοιμοι?

Ας κάνουμε λοιπόν μαζί ένα ταξίδι στο μέλλον. Είμαστε λοιπόν στο έτος 2025. Περίπου 15 χρόνια από σήμερα. Πολλά πράγματα στην χώρα μας έχουν αλλάξει αλλά και πολλά έχουν μείνει τα ίδια. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο και κυρίως στο τομέα της πράσινης τεχνολογίας, που τα σκουπίδια μάς πλέον γίνονται όλα ενέργεια, τα αυτοκίνητα είναι όλα ηλεκτρικά, χωρίς ρύπους, οι επιστήμονες λένε πως έχουν πλέον ελπιδοφόρα μηνύματα όσον αφορά το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Στην ιατρική νέες ελπιδοφόρες θεραπείες έχουν βγει για πολλές ασθένειες και ο καρκίνος παρόλο που μπορεί να μην έχει ακόμα γιατρευτεί πλήρως έχει πλέον ατονήσει σαν ασθένεια λόγω βελτίωσης του περιβάλλοντος και της μείωσης των παραγόντων που τον προκαλούν (κάπνισμα, διατροφή, ρύπανση περιβάλλοντος και όλα τα υπόλοιπα). Στην χώρα μας, στις εκλογές τις τελευταίας δεκαετίας εκλέγονται ομάδες κομμάτων χωρίς κάποιο από τα σημερινά μεγάλα γνωστά κόμματα και πραγματικά βοηθούν την χώρα να πάει μπροστά σε πολλούς τομείς. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μία θετική άποψη του κόσμου και στήριξη σε αυτές τις προσπάθειες. Έχουμε καταφέρει αρκετά σαν χώρα και δεν ζηλεύουμε πλέον τους μισθούς των υπολοίπων ευρωπαίων. Σε γενικές γραμμές προχωράμε μπροστά αλλά μόλις η εκάστοτε κυβέρνηση ξαναφέρνει στο προσκήνιο την εφαρμογή της απαγόρευσης καπνίσματος σε κλειστούς χώρους συναντάει την λαϊκή δυσαρέσκεια και την απειθαρχία των Ελλήνων και ξαναπέφτει σε τοίχο.

Όπως φαίνεται δηλαδή, ο κόσμος έχει καταγράψει τον αντικαπνιστικό νόμο (ο οποίος έκανε την φασαρία του για 1 εξάμηνο και μετά ατόνησε) στον συλλογικό του υποσυνείδητο σαν μία ακόμη γραφικότητα. Κατά διαστήματα κυβερνήσεις προσπάθησαν να τον εφαρμόσουν αλλά κάθε φορά η αντίσταση των καπνιστών είναι τέτοια που τελικά δεν γίνετε τίποτα. Δηλαδή, στα εστιατόρια και στις καφετέριες η κατάσταση είναι ίδια με τα καπνιστήρια να είναι σύντομο ανέκδοτο. Στα μπουζούκια δεν το συζητάμε… νέφος κανονικό. Στα σχολεία οι δάσκαλοι και καθηγητές μπορεί να λένε στους μαθητές τις βλαβερές συνέπειες τόσο του ενεργητικού και του παθητικού καπνίσματος αλλά στα διαλλείματα το γραφείο των καθηγητών γίνετε τεκές. Τα ίδια περίπου και στα νοσοκομεία με τους γιατρούς στα γραφεία τους να συνεχίζουν ακάθεκτοι το τσιγαράκι τους. Στις δε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και τα σχετικά, οι υπάλληλοι δεν δίνουν σημασία και ανάβουν τα τσιγάρα τους κανονικά στο γραφείο παρέα με τον απαραίτητο φραπέ από δίπλα.

Ζώντας λοιπόν σε αυτόν την χώρα του 2025 κάθεστε στον καναπέ σας και παρακολουθείτε ειδήσεις (θέλω να πιστεύω όχι από τον Χατζηνικολάου ή την Τρέμη που θα τρέμει). Ανάμεσα στα υπόλοιπα λοιπόν ακούτε τις παρακάτω ειδήσεις. “Άκαρπες απέβησαν για ακόμη μία φορά οι προσπάθειες εφαρμογής της απαγόρευσης του καπνίσματος, αφού η κατάσταση παραμένει ίδια ακόμη και μετά τα πιο αυστηρά πρόστιμα.”. Προφανώς απαντάτε από μέσα σας.. “Πάλι τα τρία μας άρπαξαν οι βλάκες.”

Το δελτίο συνεχίζει και λίγο αργότερα ακούτε και την άλλη είδηση. “Πρωταθλήτρια η Ελλάδα στο κάπνισμα με ιδιαίτερα υψηλά τα ποσοστά σε έφηβους.” Ενώ στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες οι καπνιστές έχουν φτάσει σε ποσοστά της τάξης 10-15% στην ελλαδάρα μας τα ποσοστά παραμένουν κοντά στο 45-50%. Παράλληλα το συνοδευτικό ιατρικό δελτίο μιλάει για μία νέα έρευνα που δείχνει “ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά καρκίνων στην χώρα μας σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και του κόσμου συνολικά” και τονίζει πως “τα έξοδα σε φάρμακα κατά του καρκίνου αποτελούν τον νούμερο 1 έξοδο των ταμείων που προσπαθούν ακόμα να ορθοποδήσουν”.

Ακούγοντας τα παραπάνω προφανώς οργίζεστε και σκέφτεστε… “Αν είναι δυνατόν! Όλοι τους άχρηστοι στο θέμα της υγείας. Κανένας δεν κατάφερε να φτιάξει αυτή την κατάσταση τόσα χρόνια. Μα είναι δυνατόν όλος ο κόσμος να κοντεύει να ξεχάσει τι θα πει καρκίνος του πνεύμονα και εμείς ακόμα να ξεκληριζόμαστε από αυτόν?”. Εκεί λοιπόν που η οργή σας κοντεύει να ξεχειλίσει έρχεται και ο 16χρονος πιτσιρικάς (γιός σας, ανιψιός σας, εγγονάκι σας διάλεχτε ότι ταιριάζει) και σας λέει. “Ξέρεις, εδώ και 2 μήνες ξεκίνησα το κάπνισμα γιατί στην παρέα οι περισσότεροι φίλοι μου καπνίζουν. Θέλω να είμαι και εγώ ελεύθερος να κάνω ότι θέλω και δεν γουστάρω να μου την λέει καμία κυβέρνηση με αντικαπνιστικούς νόμους και αηδίες. Θέλω και εγώ να είμαι ελεύθερος και επαναστάτης όπως και εσύ τότε που πρωτοδοκίμασαν να εφαρμόσουν αυτό το γελοίο νόμο!”

Εκείνη λοιπόν την μέρα. Εκείνη ακριβώς την στιγμή. Τι σκέφτεστε για την επιλογή σας να αγνοήσετε τον νόμο και να συνεχίζετε να καπνίζετε όπου να ‘ναι? Πόσο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ σας φαίνετε τότε η αντιστασιακή σας στάση? Πόσο ΣΩΣΤΗ σκέφτεστε πως ήταν η επιλογή σας να παροτρύνετε και τους φίλους που σας έλεγαν να βγείτε έξω για τσιγάρο, να το ανάψουν μαζί σας μέσα στο γραφείο, στο καφενείο, στο οποιοδήποτε μέρος? Πόσο ΕΞΥΠΝΗ ακούγετε τότε η φράση “Ποιός του χέζει μωρέ? Ας έρθουν να με γράψουν! Θα τους φτιάξω εγώ!”.

ΤΙ θα απαντούσατε στον 16χρονο πιτσιρικά?

Και τελικά… πόσο συμβάλατε ΕΣΕΙΣ στην κατάσταση που θα βρίζετε τότε?

Αφήστε ένα λεπτό να περάσει ΖΩΝΤΑΣ αυτή τη στιγμη. Φέρτε την εικόνα μπροστά σας και σκεφτείτε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα παραπάνω ερωτήματα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έπειτα διαβάστε και το υστερόγραφο για αντίο.

ΥΓ. Καθαρά προσωπική μου άποψη είναι ότι αν είναι να αφήσει κάτι καλό αυτή η ιστορία στις επόμενες γενιές αυτό θα εξαρτηθεί καθαρά και μόνο από τους ίδιους τους καπνιστές και το πόσο μακριά μπορούν να δουν με τον καπνό που έχουν γύρω τους. (Μεταφορικά μιλώντας εννοώ το πόσο εύκολα μπορούν να ξεφύγουν από την υποσυνείδητη προπαγάνδα των καπνοβιομηχανιών και να δουν τα πραγματικά οφέλη της ιστορίας.) Τα τετραψήφια νούμερα, το πρόστιμα, οι αστυνόμοι και τα σχετικά δεν πρόκειται και δε θα καταφέρουν τίποτα. Το θέμα βρίσκεται εξ ολοκλήρου στα χέρια, ή μάλλον στα μυαλά, των καπνιστών και στην δύναμη αυτοπειθαρχίας τους. Εγώ πάντως δεν θα καλέσω ποτέ τον τετραψήφιο να ρίξουν πρόστιμο σε καπνιστές. Εξ άλλου, γιατί να καρφώσω τον φίλο μου, τον πατέρα μου, τον αδερφό μου? Απλά θα του πω την παραπάνω ιστορία και θα τον αφήσω να την σκεφτεί όσο θα απολαμβάνει το υπόλοιπο τσιγάρο του.

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Ακολουθεί Κολητική Διαφήμηση

Η ιδέα γι αυτό το post μου ήρθε από την παράφραση κάποιας διαφήμησης σε ραδιο-φονική εκπομπή κάποιο πρώι (κόντεψα να τρακάρω από τα γέλια). Την πήρα λοιπόν την τράβηξα και γω λίγο παραπάνω με δικιές μου εμπνσύσεις και ιδού το αποτέλεσμα.

Οοιαδήποτε σύμπτωση με σλόγκαν και διαφημέσεις κομμάτων δεν έιναι συμπτωματική.

Νέα Τρομοκρατία. Με σύμμαχο τον κουκουροφόρο.

Νέα Αστυνομία. Με σύμμαχο τον κουκουλοφόρο. (Ξανά)

Νέα Αυτονομία. Με σύμμαχο εμένα.

Νέα Λαοκρατία. Με σύμμαχο και πάλι εμένα.

Νέα Φαυλοκρατία. Με σύμμαχο τον φαφλατά.

Νεα Πολυκατικία. Με σύμμαχο τον Χαϊκάλη.

ΚΑ.ΣΟ.Κ. Πρώτα ο Κοπρίτης.

ΜΑ.ΣΟ.Κ. Πρώτα ο Μεσίτης.

ΔΑ.ΣΟ.Κ. Πρώτα ο Δαπίτης.

ΡΑ.ΣΟ.Κ. Πρώτα ο Ροδίτης.

ΣΑ.ΜΟ.Κ. Πρώτα ο Σημίτης.

Θα ξεβρομίσουμε τους βόθρους της πολικτικής... ΜΥ.ΡΙΖ.Α!

Θα φωνάξουμε για εσάς στην βουλή... ΤΣΗ.ΡΙΖ.Α!

Θα ξεριζώσουμε τις ενοχλητικές τρίχες της πολιτικής... ΞΥ.ΡΙΖ.Α!

Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες σαν το νερό... ΠΛΥΜΗ.ΡΙΖ.Α!

Όταν οι άλλοι πήγαιναν εγώ... ΓΥ.ΡΙΖ.Α!

Με μας θα τραγουδάτε όλοι χαρούμενα... ΣΦΥ.ΡΙΖ.Α!

Θα λέμε πάντα την αλήθεια... ΨΙΘΗ.ΡΙΖ.Α!

Θα σας κάνουμε όλους πλούσιους... ΦΑΛΗ.ΡΙΖ.Α!

Ζητάω ταπεινά συγνώμη από τα υπόλοιπα κόμματα αλλά μέχρι εδώ έφτασε η έμπνευσή μου.

Οχι πείτε μου τώρα… δε θα σας λείψουν αυτές οι υπέροχες πολιτικές διαφημίσεις? Με τι θα γελάμε στις διαφημίσεις τώρα? Θα πρέπει να βγάλει κανένα “put the kot down” ξανά κανένας για να σκασουμε κανένα χαμόγελο.

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

Βιώσιμη ανάπτυξη… στην πράξη.

Αυτή τη φορά δεν θα γκρινιάξω. Δεν θα παραπονεθώ ούτε και θα αρχίσω να μιζεριάζω.

clip_image001Τα δύο μεγάλα κόμματα βρήκαν πραγματικά τον τρόπο να αξιοποιήσουν μέρος των χρημάτων του προεκλογικού αγώνα σε αυτό που λένε “πράσινη ανάπτυξη”, “βιώσιμη ανάπτυξη”, “περιβαλλοντική πολιτική” ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το. Αν νομίζετε πως σας κοροϊδεύω δείτε τις φωτογραφίες που τράβηξα χθες (που είχαμε τη συναυλία του Γιωργάκη ενώ σήμερα παίζει ο Κωστάκης) στην περιφερειακή οδό της πόλης μας!!! Είπαν οι άνθρωποι να διαφημιστούν λιγάκι (δεν κατάλαβα… τι καλύτερο έχει ο Sakis, η Πέγκυ και οι υπόλοιποι τραγουδιστές) και ακολούθησαν το γνωστό τρόπο. Ποζάρισαν… έβγαλαν φωτό… ρίξανε λίγο photoshop… κοτσάρανε τα σλόγκαν και… κόλλησαν τις αφεντομουτσουνάρες τους σε κάθε στύλο που βρήκαν μπροστά τους.

clip_image002Όταν λέω σε κάθε στύλο εννοώ σε ΚΑΘΕ στύλο. Και για να μην χάσουμε τα… happening όπου είχε βάλει ο ένας πήγε και έβαλε και ο άλλος από κάτω τη δικιά του αφεντομουτσουνάρα. Μη μείνουμε πίσω.

Αν έχετε λοιπόν βαρεθεί τις μονότονες τσιμεντένιες κολόνες… δεν έχετε παρά να πάτε να τις θαυμάσετε ΤΩΡΑ. Στο κάτω-κάτω της γραφής και οι αφίσες χαρτί είναι… από τα δέντρα γίνονται… άρα… να η βιώσιμη και πράσινη ανάπτυξη. Φέρνουμε εύκολα και γρήγορα το δάσος μες στην πόλη. Γιατί να παιδεύεσαι με αναδάσωση? Κάνε τώρα και συ την κολόνα σου δέντρο. Βάλε και συ μία αφίσα.

Αυτές είναι πρωτοποριακές οικολογικές προτάσεις. Αυτό είναι βιώσιμη ανάπτυξη στην πράξη!!! Μπροστά σε αυτό το θαύμα… τα λόγια είναιαιαιαιαι… περιτάααααα!!!

Τώρα να μή ρωτήσω αν κάποιος θα μαζέψει τις αφίσες μετά τις συναυλίες? Άλλωστε υπάρχει λόγος? Μάλλον η κυρία βροχή ο κύριος άνεμος αύριο μεθαύριο θα κάνουν την δουλειά τους αλλά με αυτά θα ασχολούμαστε τώρα. Παρεμπιπτόντως, ίδια κατάσταση επικρατεί και μέσα στην πόλη με τα μικρά “κομματάκια” να παίρνουν και αυτά μερίδιο στην πρωτοπορία.

Τι? Σας κοροϊδεύω? Σας κάνω πλάκα? Εγώ?

Ναι… αλλά ΑΥΤΟΙ ξεκίνησαν πρώτοι?

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Δεν είναι όλα τα “μαυρίσματα” ίδια.

Ακούω όλο και περισσότερο άτομα να διατυπώνουν την άποψη πως λόγω της αηδίας και της αποστροφής τους στο πολιτικό σκηνικό δεν θα πάνε να μαυρίσουν τους πολιτικούς στην καλπη, αλλά θα πάνε για μαύρισμα σε κάποια παραλία. Προτιμούν δηλαδή την αποχή θεορώντας την μάλιστα και ισχυρή πολιτική θέση.

Δείτε λοιπόν πως το μαύρισμα της παραλίας έχει διαφορά από το μαύρισμα στην κάλπη και πώς η αποχή μπορεί να γίνει μια πολύ ωραία απόχη για να ανεβάσεις τα ποσοστά σου αν εισαι από τους μεγάλους.

Οι ψήφοι και τα ποσοστά είναι απλά ενδεικτικα!

Το παράδειγμα το δανείστηκα από κάποιο post μιας καλής φίλης στο facebook που το δανείστηκε από κάποια άλλη και πάει λέγοντας…

1η Υπόθεση: Μαύρισμα στην κάλπη.

Έστω ότι είμαστε 100 ψηφοφόροι, εκ των οποίων οι 30 είναι αηδιασμένοι και εξοργισμένοι από το δικομματισμό και το παρών πολιτικό σύστημα. Ας δούμε τι γίνεται αν και οι 30 ψηφίσουν μικρά έως πολύ μικρά κόμματα:

Ψηφοφόροι : 100
Έγκυρα : 100
Έλαβαν:
ΠΑΣΟΚ : 29 (29%)
ΝΔ: 28 (28%)
ΚΚΕ: 5 (5%)
ΣΥΡΙΖΑ: 5 (5%)
ΛΑΟΣ: 5 (5%)
Οικολόγοι : 5 (5%)
Δράση: 5 (5%)
Φιλελεύθερη συμμαχία: 2 (2%)
ΚΚΕ Μ-Λ: 2 (2%)
Χρυσή Αυγή: 1 (1%)
ΕΝΑΝΤΥΑ: 1 (1%)
Ένωση Κεντρώων: 2 (2%)
Κόμμα Φιλελευθέρων: 1 (1%)
ΑΣΚΕ: 1 (1%)
Ουράνιο τόξο: 2 (2%)
Κόμμα νέων: 2 (2%)
ΟΑΚΚΕ: 1 (1%)
Κόμμα Φιλελευθέρων: 1 (1%)
Ελληνική Ενότητα: 1 (1%)
Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών: 1 (1%)

2η Υπόθεση: Μαύρισμα στην παραλία.

Κοιτάξτε τώρα πώς αλλάζουν δραματικά τα ποσοστά των κομμάτων, αν από αυτούς τους 30 οι 10 απέχουν, οι 10 ρίξουν λευκό και οι 10 άκυρο:
Ψηφοφόροι : 100
Προσήλθαν: 90 (αποχή 10%)
Έγκυρα : 80 (10 άκυρα)
Λευκά: 10
Έλαβαν: (επί των εγκύρων πλην λευκών, δλ. επί των 70)
ΠΑΣΟΚ : 29 (42,6%)
ΝΔ: 28 (40%)
ΚΚΕ: 4 (5,7%)
ΣΥΡΙΖΑ: 4 (5,7%)
ΛΑΟΣ: 3 (4,2%)
Οικολόγοι : 1 (1,4%)
Δράση: 1 (1,4%)

Συμπέρασμα

Για προσέξτε τώρα τα ποσοστά των 2 μεγάλων κομμάτων και δείτε πόσο ανεβαίνουν στην 2η υπόθεση χωρίς αυτά να έχουν λάβει ούτε ψήφο παραπάνω. Είναι απλά μαθηματικά!

Αν λοιπόν έιστε και σείς κάποιος από αυτόυς τους 30 που αντί για μαυρίσμα στην κάλπη προτιμούν να δηλώσουν τον πολιτικό τους αηδιασμό με μαύρισμα στην παραλία για ξανασκεφτείτε το? Μαυρίζετε πράγματι το πολιτικό σύστημα? Δηλώνεται απέχθεια? Μήπως τελικά μαυρίζετε τον εαυτό σας? (και δεν εννοώ με την βοήθεια του ήλιου)

Και επειδή όλοι μπορεί να πούν ότι “το μύνημα των εκλογών ήταν η τεράστια αποχή” μήπως απλά είναι ένα μύνημα που στέλνεται και δεν λαμβάνετε? Για να το πώ καλύτερα… μήπως το μύνημα με το μάυρισμα στην παραλία δεν έιναι αρκετά δυνατό? Φωναχτό? ΤΡΑΝΤΑΧΤΟ? ΕΠΩΔΥΝΟ? Μήπως τέλικά τσάμπα το στέλνετε?