Πιστεύω πάντα πως το φαγητό είναι αναπόσταστο κομμάτι της κουλτούρας και του πολιτισμού ενός λαού και ενός τόπου. Γι αυτό το λόγο δε θα μπορούσα να πάω στο Πεκίνο και να μη δοκιμάσω κινέζικη κουζίνα. Και τι δεν είδαν τα μάτια μου… και τι δεν δοκίμασε το στόμα μου… και τι δεν μύρισε η μύτη μου.
Να ξεκινήσω λοιπόν από το περίφημο πιάτο της πάπιας Πεκίνου και το κορυφαίο εστιατόριο Quanjude Roast Duck, διάσημο για την πάπια του ανά την υφήλιο. Μέχρι και ο Φιντέλ Κάστρο έχει δειπνήσει εδώ. Η πάπια λοιπόν είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία από την αρχή μέχρι το τέλος. Έρχεται ο μάγειρας ντυμένος σαν χειρούργος με γάντια μάσκα καπέλο κτλ και αρχίζει να πετσοκόβει φέτες-φέτες την ψημένη πάπια που γυαλίζει από την μαρινάδα προφανώς. Έπειτα οι φέτες έρχονται στο τραπέζι και εκεί αρχίζει ο 2ος γύρος. Παίρνουμε το φύλο ρυζιού και αρχίζουμε να βάζουμε μέσα πάπια, αγγουράκια, πρασάκια, σκορδάκια και πάνω από όλα αυτήν την υπέροχη γλυκόξυνη σάλτσα. Τα τυλίγουμε σε στυλ περίπου σαν τον… ελληνικό γύρο και να σου η νοστιμιά.
Εκτός από πάπια όμως μπορείς να φας του κόσμου τα καλά και όλα με υπέροχες σάλτσες. Το ρύζι είναι πάντα εκεί σαν συνοδευτικό, είτε βραστό είτε τηγανιτό με αυγά (Υπέροχο) και αν τα καταφέρεις με τα ξυλάκια αρχίζεις να νοιώθεις ντόπιος. Τι να πρωτοθυμηθώ… χοιρινό με λαχανικά, περιστεράκια, κοτόπουλο με καλαμπόκι και άλλα ψιλοκομμένα λαχανικά και γενικώς ότι τραβάει η όρεξή σου. Αρκεί πάντα να έχεις ανοιχτό μυαλό και στομάχι γιατί ανάμεσα στα ωραία μπορεί πάντα να παραμονεύει μια…. πικάντικη μέδουσα.
Τέλος τα περίεργα της οδού “Dong an men”. Το σλόγκαν εδώ… «Ό,τι κινείται τρώγεται» και δει σε σουβλάκι. Σουβλάκι φίδι, σκορπιός, ακρίδα, ιππόκαμπος, μεταξοσκώληκας, αμελέτητα και αστερίας είναι τα highlight. Για ξεδίψασμα καρύδα η κινέζικο τσάι!!! Όλα αυτά σε μια βόλτα 10 λεπτών αρκεί να αντέχετε την μυρωδιά που σε μερικά σημεία είναι άκρως αποτρεπτική!!! Προσωπικά δοκίμασα ένα κομμάτι σουβλάκι φίδι και λίγο από μεδούλι αστερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου