Είναι μια από τις κλισέ φράσεις που ακούμε κάθε δύο και τρείς από πολιτικούς και τις τελευταίες μέρες την άκουσα ξανά και ξανά μέχρι που είπα... "δεν μπορεί... βαλτοί είναι!!!". Είναι μια από αυτές τις φράσεις που δεν δίνεις σημασία εξ αρχής (όπως σε όλα τα κλισέ) αλλά τις τελευταίες μέρες με τα γεγονότα και με τις εκατέρωθεν δηλώσεις πολιτικών για αυτά, άρχισα να την αναλύω λίγο.
Ουσιαστικά αυτό που εννοεί η φράση είναι ότι αν κάποιος δεν μπορεί να κυβερνήσει ένα τόπο πάντα υπάρχει η λύση των εκλογών και ο λαός αποφασίζει για το ποιος μπορεί και θέλει να τον κυβερνήσει. Θεωρητικά λοιπόν όλα ωραία και καλά. Πρακτικά??? Μετά τις εκλογές γιατί αυτός που θέλουν οι πολλοί είναι αυτομάτως και ικανός να κυβερνήσει??? Και αν δεν είναι ικανός ούτε και αυτός τότε... ξανά από την αρχή και πάει λέγοντας μέχρι να βρεις κάποιον που να μπορεί να κάνει την δουλειά. Και εδώ είναι το ερώτημα κλειδί... τι συμβαίνει στην υποθετική εκείνη περίπτωση που κανένας από τους προτεινόμενους για να κυβερνήσει δεν μπορεί πραγματικά να κάνει την δουλειά??? Επιλέγουμε το μη χείρον βέλτιστο ή συνεχίζουμε το παραμύθι όπως στην Σταχτοπούτα μέχρι να βρούμε που ταιριάζει το γοβάκι της εξουσίας???
Μετά από αυτά τα φιλοσοφικά ερωτήματα να έρθω και στην πράξη. Έγινε λοιπόν ότι έγινε και ακολούθησε ότι ακολούθησε (γεγονότα που δεν επαναλαμβάνω για να μη σας κουράζω). Κάθομαι λοιπόν την Τρίτη και βλέπω ότι ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Άντε να δούμε λέω, κατάλαβαν τι γίνετε ή ακόμα πέρα βρέχει. Βλέποντας λοιπόν τις δηλώσεις κατέληξα στο πολύ απλό... "πέρα βρέχει".
Α. Από την μία η κυβέρνηση από κει που "έπαιζε άμυνα" αποφάσισε να γίνει αυστηρή (τάχα μου δήθεν) και να δώσουν βοήθεια σε όσους επλήγησαν από τον τυφώνα "Κουκουλοφόρος"΄(αν είναι όπως και στους καμένους στην Πελοπόννησο... τους κλαίω από τώρα).
Β. Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις άρχισε να ζητάει εκλογές με τέτοια βεβαιότητα ότι είναι οι σωτήρες μας. (Μωρέ μπράβο αυτοπεποίθηση... πόσο καιρό είναι που ο Γιωργάκης πέρασε τον κανένα σε καταλληλότητα στα γκάλοπ είπαμε??? και πως έιπε οτι θα λύσει το θέμα???)
Γ. Ο Συνασπισμός άρχισε τα... καταδικάζουμε την βία αλλά άλλοι είναι οι υπεύθυνοι, αλλού οφείλεται, και μπλα... μπλα... μπλα. Κάτι καινούριο μας είπες... αλλά εκείνο το "αλλά" δεν δίνει ένα άλλοθι??? Δείτε το κι από την άλλη "Το σκότωσε το παιδί αλλά ήταν παρεξήγηση". ΕΕΕΕ??? Πώς ακούγετε τώρα??? Δεν ψάχνει να δώσει άλλοθι το αλλά???
Δ. Το ΚΚΕ εκτός από το ότι την είπε στο Συνασπισμό δεν κατάλαβα τι άλλο έλεγε. Και για να πω την αλήθεια κάθε φορά που ακούω δηλώσεις τους ψάχνω λεξικά για τις ίδιες άγνωστες λέξεις και είναι σαν ακούω μαγνητόφωνα που απλώς αλλάζουν φωνές. Άσε που είναι λίγο εκτός χρόνου... σαν να ξύπνησε από κώμα μετά από καμία 20αρια χρόνια.
Ε. Τελευταίοι και τυχεροί το ΛΑΟΣ που τα έριξε και αυτό κάτι λίγο στο Συνασπισμό και μετά πέταξε και μια σπόντα για το άρθρο 11 του Συντάγματος. ΟΚ... το πιάσαμε το υπονοούμενο.
Μετά από όλα αυτά... απλά αναρωτιέμαι... από όλους αυτούς... ποιος είναι το διέξοδο??? Ποιος κατάλαβε γιατί τόσα παιδιά βγήκαν στους δρόμους??? Γιατί εκδηλώθηκε τόση οργή??? Ποιος στο κάτω-κάτω της γραφής γύρισε να πει ένα "Συγνώμη"??? Ένα συγνώμη απλά να δείξουν ότι αναγνωρίζουν το μερίδιο ευθύνης??? Ότι καταλαβαίνουν την οργή που προκάλεσαν... την οργή και τον θυμό που προκαλούν ακόμα. Ποιος προσέφερε μία λύση πρακτική που να απαντάει στη οργή??? Ποιος στο τέλος σκέφτηκε να πει ... ρε παιδιά εδώ μας κράζουνε συνολικά... δεν μαζευόμαστε να κλειστούμε σε ένα δωμάτιο όλοι μαζί και μία φορά να τα βρούμε σε κάτι??? Ποιος είπε ... "τέρμα οι κοκορομαχίες ρε μα....ες" το πρόβλημα είναι ολωνών και όλοι μαζί θα το λύσουμε???
Τελικά, το μήνυμα που στάλθηκε με τόσο τρανταχτούς τρόπους ΠΟΙΟΣ το έλαβε???
Τελικά, υπάρχουν διέξοδα σε ΑΥΤΗ τη δημοκρατία???
Προσωπικά, νομίζω πως αν ψάξεις... καπου εκεί μες στα σκοτάδια... πίσω από διάφορα εμπόδια... αν πεδευτείς λιγάκι... υπάρχουν διέξοδα αλλά η αναζήτηση σήμερα έιναι περισσότερο βασανιστική από ποτέ. Η άποψή μου για το ... διέξοδο σε κάποιο από τα επόμενα post. Μέχρι τότε ψάξτε και σεις λίγο μαζί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου