Ουίσκι... μια σκωτσέζικη ιστορία.

Αυτό το post έιναι λίγο καθυστερημένο...

Κανονικά θα έπρεπε να γραφτεί μια βδομάδα νωρίτερα που η εμπειρία του "Whisky Festival" ήταν πρόσφατη. Αλλά τέλος πάντων ξέρετε τι λένε... κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Ήταν λοιπόν το προηγούμενο Σάββατο το απόγευμα όταν βρέθηκα σε ένα ωράιο ζεστο μικρό (σχετικά) χώρο για τι άλλο από μια ξενάγηση - περιπέτεια στον χώρο των ουίσκι. Όφείλω να ομολογήσω πως το ουίσκι για μένα ήταν απλώς ένα ακόμα ποτό μέχρι που πήγα στη Σκοτία για ένα χρόνο επισκέφθηκα 2-3 αποστακτήρια και άρχισα να το βλέπω από άλλη οπτική γωνία. Για να μην πολυλογώ πιστεύω πως τελικά άν είναι μερικά πράγματα που μου έχουν μείνει σαν "κουσουρι" από κει το ένα έιναι σίγουρα να εκτιμώ και να απολαμβάνω ένα καλό malt.

Και ποιο καλύτερο μέρος από αυτό το μικρό χώρο στο ξενοδοχείο Daios το περασμένο Σαββατο με ανοικτές δεκάδες εμφιάλώσεων για όλα τα γούστα. Το καλό ουίσκι έιναι διαφορετικό για το ν καθένα όπως το καλό κρασί κτλ. κτλ.. Προσωπικά λοιπόν λατρεύω τα ουίσκι της κατηγορίας "Isla" που προέρχονται από αποστακτήρια ενός μικρού νησιού στη δυτική πλευρά της Σκοτίας. Κι αυτό γιατί έχουν ένα έντονο "καπνιστό" άρωμα από τον καπνό που ξεραίνει το κριθάρι στα πρώτα στάδια της διαδικασίας.

Τέλος πάντων θα σας δώσω μερικές προτάσεις ή μάλλον θ αναφέρω αυτά που ξεχώρισα από όλο αυτό τον πανικό εκεί πέρα.

Glecoyne 12 ετών: Δεν είναι καπνιστό αλλά με το που το δοκίμασα έμεινα με μια έκφραση θαυμασμού και μετά ούτε που κατάλαβα πως κατέβηκε.

Isle of Jura Superstition: Ελαφρώς καπνιστό και από έναν ιδιαίτερο τόπο... το νησάκι Jura είναι το μόνο στη βόρειο-δυτική Σκοτία με φοίνικες στις ακτές του!!! (Εξ αιτίας του ρεύματος του κόλπου που καταλήγει στην περιοχή)

Bowmore 15 ετών : Έχω ήδη δοκιμάσει το 12αρι που είναι τυπικό Isla αλλά το 15αρι δεν πάει παρακάτω. Καπνιστό μεν αλλά πολύ πιο ομαλό και γεμάτο σε γεύση.

Benriach 10ετών : Εδώ πραγματικά έπαθα πλάκα... Ουίκσι της περιοχής Speyside αλλά δεν μοιάζει καθόλου με αυτής της κατηγορίας. Αρκετά καπνιστό τόσο που να το μπερδεύεις με Isla αλλά και πλούσιο σε διάφορες άλλες γεύσεις.

Τέλος το δυνατό...
Peat Monster : Αυτό είναι μείγμα από διάφορα malt και το όνομα τα λέει όλα. Πραγματικά "τερατώδες".

Μεχρι το επόμενο... ποτήρι
Enjoy!

OPENING στις 16 Απριλίου

Ε ναι λοιπόν μετά από τις διακοπές των Χριστουγέννων, 1 βδομάδα μαθημάτων κάτι λίγους μήνες καταλήψεων και τις διακοπές του Πάσχα το μεγάλο γεγονός έφτασε!!!
Στις 16 Απριλίου ξεκινάμε και πάλι τα μαθήματα στο ΤΕΙ.
Και το καλύτερο δεν το ακούσατε ακόμα… συνεχίζουμε ή μάλλον αρχίζουμε με εξετάσεις (ή στην καλύτερη των περιπτώσεων με 1 τελευταίο μάθημα και μετά εξετάσεις).

Εδώ λοιπόν έρχεται το σημείο όπως πάντα του προβληματισμού. Τι σόι εξεταστική θα είναι αυτή όταν οι φοιτητές θα κληθούν να γράψουν πάνω σε ύλη που διδάχθηκαν… πέρσι?

Μάλλον καταδικασμένη εκ των προτέρων. Γιατί και ο πιο επιεικής των καθηγητών με τα πιο εύκολα των θεμάτων δεν θα μπορεί παρά να τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που θα βλέπει στα γραπτά. Καταλήγω λοιπόν στο εξής βαθύτερο ερώτημα απολογισμού μετά από 2 και κάτι μήνες καταλήψεων. Ποιον ωφέλησαν τελικά? Ποιος κέρδισε από όλη αυτή την ιστορία?

Σίγουρα όχι οι φοιτητές και αυτό αποδεικνύεται από πολλές πλευρές

• Κατ’ αρχήν το κλείσιμο του εξαμήνου που έρχεται με μια επερχόμενη κατεστραμμένη εξεταστική.
  
• Δεύτερον με το κατεστραμμένο εκ των πραγμάτων επόμενο εαρινό εξάμηνο το οποίο ούτε τον απαραίτητο χρόνο έχει να ολοκληρωθεί κανονικά άλλα ακόμα και αν το βρει όπως φαίνεται από προτάσεις για συνέχισή του μετά το Σεπτέμβριο θα είναι επίσης κατεστραμμένο.
  
• Και τρίτον ο στόχος του πολύμηνου αυτού αγώνα (δηλαδή το να μη περάσει το νομοσχέδιο) δεν έχει επιτευχθεί.
  

Τελικά σκέφτομαι τους φοιτητές που έβλεπα στις τηλεοράσεις να ωρύονται κατά του νόμου που τίποτα σωστό δεν είχε (αυτό το έχω αναλύσει νωρίτερα στα περί διαλόγου) και να λένε πως αξίζει τον κόπο το χαμένο εξάμηνο. Τι θα απαντήσουν τώρα όταν τους ρωτήσουν οι υπόλοιποι φοιτητές αν άξιζε τον κόπο?
Μα θα σου πουν όταν κάνεις έναν αγώνα ποτέ δεν ξέρεις το αποτέλεσμα εκ των προτέρων και μπορεί να είχαμε κερδίσει κτλ. κτλ.

Αλήθεια? Δεν ξέρεις εκ τον προτέρων το αποτέλεσμα όταν βλέπεις πως η ψήφιση είναι σίγουρη (λόγω κομματικών γραμμών και πειθαρχίας)? Ή μήπως δεν ξέρεις το αποτέλεσμα ακόμα και μετά την ψήφιση του νόμου όταν συνεχίζεις τις καταλήψεις ακόμα και τότε? Αφού ο νόμος των μέσων και της επικαιρότητας θέλει ένα θέμα να μην μπορεί να μείνει στο πρωτοσέλιδο για πάνω από 3 με 4 βδομάδες… τι ελπίζεις? Αφού βλέπεις πως οι δημοσκοπήσεις και η κοινή γνώμη δεν πείθεται… τι περιμένεις? να αλλάξει από μόνη της άποψη?

Μήπως τελικά μια διαφορετική αντιμετώπιση και προσέγγιση του θέματος με μια πιο διαλλακτική στάση χωρίς ακρότητες θα έπειθε καλύτερα? Μήπως τότε θα είχες περισσότερες και πιο σίγουρες πιθανότητες αν όχι για καλύτερο αποτέλεσμα? Σίγουρα πάντως θα είχες κερδίσει περισσότερο τον κόσμο… και όταν βλέπεις πως η κυβέρνηση σύρεται πίσω από της δημοσκοπήσεις θα είχες ένα επιπλέον όπλο με το μέρος σου… Τη γνώμη του κόσμου!!!

Σε τέτοιες περιπτώσεις θυμάμαι πάντα το παραμύθι που μου έλεγαν μικρό… Εκείνο με τον ήλιο και τον αέρα που μάλωναν για το ποιος θα καταφέρει να βγάλει την κάπα του χωρικού. Ποιος κέρδισε τελικά? Αυτός που ήταν ήρεμος, καλός και μη βίαιος. Μάλλον κάποιος πρέπει να το πει και στους υπέρμαχους των καταλήψεων ώστε την επόμενη φορά να μπουν στον αγώνα με τα σωστά όπλα: Καλοσύνη, ηρεμία, επιχειρήματα (Πάνω από όλα) και χωρίς ακρότητες και βία. Αυτό πάντα φοβίζει τον άλλον και ακόμα περισσότερο η διαλλακτικότητα σου απογυμνώνει την αδιαλλαξία του άλλου όποτε κερδίζει και την κοινή γνώμη.

Πολλά είπα για σήμερα και ήρθε ή ώρα να το σταματήσω. Σκέφτομαι και γράφω λοιπόν για σήμερα τέλος.

Supermarket 2.0

Το supermarket του WEB 2.0!!!
Απίστευτη μεταφορά!!!